Μεσούσης νυκτός
πριν τρις αλέκτωρ λαλήσει, σε πούλησα
για μια ψυχή
που μόνο προσωρινότητα μου δίνει:
λίγο από το χρόνο της
τίποτα 
από τη ζωή της.
Με μια ευφυία αδιανόητη βολεύει τα βήματά της 
δίπλα στα δικά μου.
Και εγώ μόνιμα πορεύομαι
χωρίς τίποτα 
να περιμένω.