Ετοιμάζομαι για την επιστροφή μου στην πατρίδα μου.Κάθε φορά που παίρνω το δρόμο της η ψυχή μου γεμίζει γαλήνη. Εκεί περιτριγυρισμένη από ατελείωτα βουνά και εκτάσεις που χρυσίζουν φρέσκους βλαστούς και φυλλώματα βελούδινα, εγώ αισθάνομαι τη θαλπωρή να με κυριεύει και την ύπαρξή μου να ανακουφίζεται.
Περίεργο μέρος τα Γρεβενά. Έχουν κρατήσει την καθαρότητα της ζωής, τη σεμνότητα του βλέμματος και την αλήθεια της αγάπης. Στους ανθρώπους που άφησα εκεί, μετά τη μετανάστευσή μου στην Αθήνα, βρίσκω όσα συχνά ξεχνώ πως υπάρχουν: την αγάπη άνευ όρων και ανταλλάγματος, την απλότητα της ζωής, το σεβασμό στην παράδοση και την αγωνία της ιστορικής συνέχειας.
Με τόσα δώρα φορτωμένα στην καρδιά μου εδώ και χρόνια μαζεύω ό,τι μπορώ να σώσω από τον εκμοντερνισμό, καλύτερα το βόλεμα  του έτοιμου και καλοσχηματισμένου, για στηρίξω αυτή την αγωνία, να μην χαθούν τα δικά μας προγονικά. Έτσι πιο έντιμα θα αντικρίσω όλους εκείνους που αναπαύονται στα δικά μου ιερά χώματα όταν έρθει η ώρα.
Ανάμεσα σε έθιμα της Πασχαλιάς  που άντεξαν στο χάσιμο του χρόνου  έφτασε στις μέρες μας και η περδίκα.

Χρησιμοποιώντας ένα κοντύλι, δηλαδή μια κληματόβεργα τρυπημένη με ένα μικρό μεταλλικό σωληνάκι, ζωγραφίζουμε επάνω σε άβραστα αυγά με κερί μέλισσας και ύστερα τα βάφουμε. Τα σχέδια που χρησιμοποιούμε είναι τα ίδια εδώ και χρόνια: το στάχυ, η παπαρούνα, το κυπαρίσσι, τα ολοπλούμιστα λουλούδια και οι γνωστές ευχές για το Πάσχα σε συντομογραφία. Βέβαια δε λείπει και η πρωτοτυπία, ήτοι νέα σχέδια πάντα, όμως, φυτικά.

Αυτά τα αυγά κάθε χρόνο τα ζωγραφίζουμε υπομονετικά όλα τα βράδια μέχρι τη Μεγάλη Πέμπτη που θα τα βάψουμε χωρίς ξύδι για να μη χαλάσει το κερί.Θα τα μοιράσουμε στους επισκέπτες του Πάσχα και θα τα αφήσουμε στα μνήματα την Κυριακή στην Αγάπη. Σας τα χαρίζω, λοιπόν με όλη μου την αγάπη και σας εύχομαι Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση  ψυχής.