Μεσούντος θέρους και αιτούντος παιδός ξεκινάμε το ταξίδι στην ξεκούραση από τις σχολικές μας καθημερινότητες. Τί και αν εκκρεμούν εργασίες μείζονος σημασίας, εμείς κατηγορηματικά γεννάμε όνειρα θαλασσινά και ορεινές μυθοπλασίες.
 Το θέμα, όμως, προκύπτει όσο μένουμε πολιορκημένοι στο άστυ. Πώς θα γεμίσουμε δροσερά απογεύματα και συννεφιασμένα πρωινά;
  Μα φυσικά περιπατώντας! Σε μία αφιλόξενη άσφαλτοσκοτωμένη πόλη;  Ακόμα και αυτή έχει μαγικές πλευρές που μας κάνει να την ερωτευόμαστε.Δεν θα σταθώ στην κλασική βόλτα γύρω από την Ακρόπολη, που πάντα μαγεύει τα μικρά και μεγάλα παιδιά,θα προτείνω βόλτες που τις έχουμε ξεχάσει.
   Πάνω από τα κεφάλια μας αιωρείται ο Λυκαβηττός. Τα περισσότερα μάτια το ατενίζουν αδιάφορα. Η άνοδος, όμως, εκεί προσφέρει μια αξέχαστη εμπειρία! Για τους αθλητές η βόλτα τελειώνει στον καταπληκτικό κήπο του Μεγάρου μουσικής που με τις καταπράσινες πλαγιές του δίνει την αίσθηση κυριακάτικου πικνίκ άλλης εποχής!
  Ακολουθώντα τη ροή του Ηριδανού, που αν και άφαντος εξακολουθεί να πηγάζει από εκεί πηγαίνουμε να τον συναντήσουμε με έκπληξη  και γαλήνη στο Κεραμεικό. Πόσοι από εσάς έχουν, άραγε, επισκεφτεί το «ωραιότερο προάστιο της Αθήνας» και το καταπληκτικό του μουσείο; Κι εκεί που βαδίζεις το Δίπυλο το τραγούδι των βατράχων σου θυμίζει ότι η φύση πάντα βρίσκει τρόπο να σε μαγεύει και να σε κάνει να επαναπροσδιορίζεις τα βήματά σου.
 Αν θέλεις να βγεις πιο έξω θα σου θυμίσω το Αμφιαράειο στον Κάλαμο κοντά.Και την πολιτιστική σου αφύπνιση θα πετύχεις και το μπάνιο σου θα κάνεις! Το ίδιο ισχύει και με τη Βραυρωνία Αρτέμιδα!
  Πάντως εγώ, για να είμαι ειλικρινής, όλα αυτά τα αλλάζω με τα ήσυχα πρωινά που έχω ζήσει στο αίθριο του Εθνικού  Αρχαιολογικού μουσείου,  μαζί με τις χελώνες που μασουλάνε αμέριμνες πρασινάδες και παιδιά που παίζουν ζωντανεύοντας αγάλματα.
 Καλό καλοκαίρι, καλοί μου, και με το καλό να γυρίσουμε γεμάτοι όνειρα και στιγμές καλά φυλαγμένες για τις δύσκολες ώρες!